W ostatnich kilkunastu latach skutkiem zmian jakościowych osadów nadmiernych jest spadek produkcji biogazu i zmniejszenie stopnia mineralizacji osadu.
Jedną z technologii mogących poprawić pracę ciągu przeróbki osadów jest dezintegracja osadów wprowadzana jako dodatkowe kondycjonowanie osadów w różnych miejscach ciągu.
Przez dezintegrację rozumiane jest zniszczenie pierwotnej struktury osadów z uzyskaniem dwóch podstawowych efektów występujących bezpośrednio po dezintegracji tj. dyspersji cząstek osadów i lizy komórek mikroorganizmów. Użycie w tym celu ultradźwięków o dużych natężeniach powoduje nieodwracalne zniszczenie komórek oraz uwolnienie substratów i enzymów istotnych dla dalszego biochemicznego rozkładu związków organicznych przez bakterie fazy kwaśnej i metanowej.
Jako podstawowe kryterium uzyskanych efektów fermentacji przyjmuje się zwykle odzysk biogazu z uwagi na możliwość jego wykorzystania do celów energetycznych, a tym samym odzyskania energii włożonej we wstępną obróbką osadu nadmiernego przed fermentacją.